Hatalmas választék egy helyen - Bárhonnan, bármikor lehet vásárolni
Borówka amerykańska Chanticleer jest najwcześniej owocującą wśród borówek amerykańskich. Kwitnie późno, po wiosennych przymrozkach na kolor biały lub różowy, owocuje zaś w początkach lipcu. Ma duże, twarde owoce sięgające nawet kilkunastu milimetrów średnicy. Owoce tej odmiany borówki są stosunkowo twarde, dlatego nadają się do przechowywania i transportowania. Owoce mają kolor jasnoniebieski i pokryte są białym nalotem. Z uwagi na swoje walory, borówka amerykańska Chanticleer jest bardzo lubiana przez plantatorów uprawiających borówki na skalę przemysłową. Owoce tej odmiany mogą być spożywane bezpośrednio, nadają się również na mrożonki i różnego rodzaju przetwory, takie jak dżemy, galaretki czy masy do wypieków. Jako przekąska najlepiej smakuje po schłodzeniu.
Krzew borówki amerykańskiej wyrasta do wysokości 130-160 cm. Rośnie dość szybko, jej przyrost roczny wynosi około 30 cm. Nie potrzebuje zapylacza, dlatego, żeby owocować nie potrzebuje obecności innych borówek w pobliżu. Owocuje bardzo obficie, z jednego krzewu można zebrać nawet kilka kilogramów tego owocu. Jak wszystkie borówki amerykańskie, Chanticeleer lubi stanowiska słoneczne lub lekko cieniste i osłonięte od wiatru. Gleba musi być o odczynie kwaśnym, najlepiej próchnicza i wilgotna. Sadzonki z odkrytym systemem korzeniowym sadzimy wiosną i jesienią, w doniczką również latem. Po posadzeniu krzewu, obficie go podlewamy nie dopuszczając do przesuszenia z uwagi na płytki system korzeniowy borówki amerykańskiej. Jesienią wokół sadzonki usypujemy kopczyk z trociny albo obsypujemy krzew korą sosnową.
Owoce borówki oprócz przyjemnego smaku mają dużą wartość odżywczą. Są źródłem soli wapnia, fosforu i żelaza oraz witamin A, B1, B2, PP i C. Niebieską barwę zawdzięczają antocyjanom, które wpływają pozytywnie na nasz wzrok oraz działają przeciwutleniająco (niszczą wolne rodniki), czyli opóźniają starzenie się organizmu. Dowiedziono, że zawarte w jagodach fitoestrogeny chronią przed chorobami serca oraz zmniejszają poziom złego cholesterolu (LDL), a podwyższają ilość tego dobrego (HDL). Niestety większość związków tracą podczas obróbki cieplnej: smażenia, duszenia czy gotowania. Największą wartość biologiczną posiadają więc w postaci świeżej lub mrożonej.
Przykładowe zdjęcia naszych sadzonek robione są w okresie letnim (okres pełnej wegetacji roślin) w zależności od pory roku, wysyłane przez naszą szkółkę rośliny będą się różnić od roślin widocznych na zdjęciach. WCZESNA WIOSNA -ROŚLINY POZBAWIONE SĄ MASY ZIELONEJ OKRES JESIENNY LIŚCIE PRZEBARWIAJĄ SIĘ .(zanik azotu w roślinach) Cebule bulwy kłącza ( wiosna -jesień rośliny pozbawione są części naziemnej) Rośliny w doniczce p-9 wysokość ok 15 20 cm
PONIŻEJ WYKAZ PORY DOJRZEWANIA OWOCÓW POSZCZEGÓLNYCH ODMIAN BORÓWKI AMERYKAŃSKIEJ SPRZEDAWANYCH W NASZEJ SZKÓŁCE!!!
Gdzie posadzić borówkę Stanowisko powinno przypominać trochę miejsca, jakie znajdujemy w sosnowych lasach. Ma być osłonięte przed wiatrem, słoneczne, z przepuszczalną lekką glebą (borówka nie lubi zalegających płytko pokładów gliny). Najlepiej, gdy wody gruntowe są na głębokości 60-100 cm - poza zasięgiem płytko korzeniącej się rośliny.
Ziemia pod borówkę - Warto je dobrze przygotować. Obszerne dołki (głębokości ok. 30 cm) zaprawia się kwaśnym torfem, ziemią liściową, przekompostowanymi trocinami. Kwasowość powinna utrzymywać się w granicach pH 3,5-4,5.
Podlewanie borówki - Dostatecznie dużo wilgoci to podstawa. O prawidłowe nawadnianie dbać trzeba szczególnie w pierwszym roku po posadzeniu. Każdy krzew powinien dostać w tygodniu minimum 10-20 l wody. Roślina nie lubi jednak zalewania (patrz - podłoże)
Nawożenie borówki - Przed sadzeniem krzewów warto zrobić analizę gleby, by zorientować się, w jaki sposób trzeba będzie uzupełniać "dietę" borówki. Roślina jest wrażliwa przede wszystkim na niedobory azotu, ale niestety równie łatwo ją przenawozić. Dlatego najlepiej podawać azot w małych dawkach - wiosną każdy krzew zasilamy trzy razy dawką po 10 g siarczanu amonowego lub dwukrotnie dawką po 10 g saletry amonowej. Młode rośliny zasila się jesienią po zakończeniu wegetacji nawozami wieloskładnikowymi (30 g na krzew). Możliwe jest stosowanie nawozów wolnodziałających takich jak dla iglaków, lecz w niskich dawkach.
Uprawa borówki - By nie dopuszczać chwastów, najlepiej grządkę z borówkami ściółkować trocinami z drzew iglastych. Zmniejsza to straty wody i reguluje temperaturę gleby. Rozkładająca się ściółka dostarcza ponadto roślinom substancji organicznych. Co dwa, trzy lata trzeba ją uzupełniać.
Przycinanie borówki - Starsze krzewy należy prześwietlać, usuwając chore i zbyt zagęszczone pędy
